दुपारची वेळ ...बाहेर रणरणते उन
सगलीकडे नीरव शांतता ....
मी खिडकीबाहेर डोकावतेय ......
मध्येच येणारी वारयाची झुलुक ..
मनाला स्पर्शुन जातेय ...... ..
मनात खुप विचार येत आहेत ...
एकामागून एक ...
येतच चाललेत ...
मला पुन्हा त्या भूतकालत घेवून चाललेत ......
आठवते एकेक गोष्ट ...
तुझी नि माझी पहिली भेट ....
तुझे ते माझ्याकडे पाहणं ..
माझं तुझ्या डोळ्यात धुंद होवून जाण....
तुजं रिमझिमत्या स्वरांमधे गानं..
माझे त्या स्वरांमधे बेभान होउन जाण ......
तुझा तो स्पर्श ...तुझे ते हास्य ......
अणि क्षणात ............... भानावर येते मी .......
जेव्हा आठवते .....
तू केलेली प्रतारणा ...
तू माझ्या भावनांशी चालावलेला खेळ ......
अणि मग वाटते .........
खुप मोठयाने रडावं ...
खुप मोठयाने ओरडावं ....
का ? का ? कशासाठी ..... ?
पण हुंदका दबुन राहतो .... आवाजही फुटत नाही ...
येत राहतात ...
फक्त अश्रु .... अश्रु ... अश्रु .....
Kavayatri : मोहिनी
Thursday, September 24, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment