आकाशातून मला किरण बनुन..
कण कण झरायचय...
आंधाराच साम्राज्य सम्पऊन...
प्रकाश बनुन वहायचय...
कलेकलेने वाढणारा..
चन्द्र बनुन मला एकदा बघायचय..
अंधारात चमकण्याचि मजा लुटत..
आमावस्येला लुप्त होवून जायचय....
पण त्या आधी..
घरट्यातिल पिल्लू बनुन..
आईच्या चोचीने चरायचय....
अन एक दिवस पंखात बळ आणून..
उंच उंच उडायचय...
अन
आकाशातून मला किरण बनुन..
कण कण झरायचय...
आंधाराच साम्राज्य सम्पऊन...
प्रकाश बनुन वहायचय...
Kaviyatri : सपना
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment